Vanmorgen was het al vroeg op omdat we om 8.00 uur bij Ruby's Inn te zijn om ons te melden voor het paardrijden. We hadden ons gemeld en we moesten nog een kwartier tot een half uur wachten totdat we met het shuttle busje naar het beginpunt konden. Toen we rond half 9 vertrokken was het nog wel ong. een half uurtje rijden. Dit was ook omdat er wegwerkzaamheden waren. We kwamen aan en we kregen allemaal een naam aangewezen. Die naam moest je onthouden, want dat was de naam van je paard.

Koen: Dun The Money

Daan: Target

Marloes: Goldy

Anouk: Cash (kleinste meisje op grootste paard van ons allemaal)

Rick: Rooster (het was een half ezel en half paard)

Liza: Cotton

Toen iedereen een paard had gingen we op weg. Onze rit was over een weggetje met allemaal losse stenen en een rivier die we moesten passeren, maar de rivier stond zo goed als droog dus we konden er gemakkelijk doorheen. Er waren soms ook een paar heuvels. Wij zaten met z'n 6-en aan het einde van de grote lange sliert die de groep vormde. Af en toe moest een paard plassen of stond hij stil en ontstond er een gat in de rij. Als dat gebeurde, gingen de paarden vanzelf naar elkaar toe en begonnen te draven. Dus van wat eerst 3 uur stappen was, werd het 2 ¾ uur stappen en ¼ uur draven.

Papa's paard/ezel stopte telkens om te eten om omdat hij er niet zo veel zin in had. Daardoor kwam hij 1x best wel achter te liggen. Wij hadden 2 gidsen en mama riep de gids die het dichtste bij was. Zij was papa gaan halen en we hoorden, toen papa er weer bij was, dat hij het hele stuk ging draven maar ook nog een stukje had gegaloppeerd. Verder gingen we steeds verder en raakten het voorste deel van de groep meer kwijt, omdat een vrouw niet ging draven omdat ze haar paard niet genoeg aanspoorde. Uiteindelijk wachtte de groep halverwege op ons zodat degene die moesten plassen, konden plassen.

Nadat iedereen klaar was, stegen we weer op en gingen we dezelfde weg terug. Dit keer ging ik helemaal achteraan, zodat ik haar soms in kon houden om stukjes te gaan draven. Eerst reed ik achter Koen, maar al snel reed ik achter mama. Samen hielden we in om lekker te gaan draven. We gingen samen ook af en toe het pad af om een beetje om bomen heen te lopen voor wat afwisseling. Toen we af en toe van het pad af gingen, zagen we dat Daan hetzelfde deed en zijn paard zelfs kleine stukjes liet draven. Wie had dat gedacht van hem? De jongen die telkens zeurt dat paarden stinken en je ze gewoon alleen als vlees moet eten...

We waren alweer bijna bij het einde, toen we een heuvel op moesten en mama een leuk idee kreeg. Ze zei tegen mij dat het leuk was om die heuvel even op te galopperen. We hielden onze paarden in voor wat ruimte en toen er genoeg ruimte was, spoorden we Cotton en Goldy aan en we sprongen aan in galop. We konden niet lang galopperen omdat de groep alweer dichtbij was. Uiteindelijk heeft mama ong. 4 passen gegaloppeerd en ik ong. 6 à 7 passen. Voordat we het wisten was de 3 uur al weer voorbij. Mama deed het laatste stukje haar beugels nog even uit, omdat ze pijn kreeg aanhaar knieën.

Toen we weer terug waren bij Ruby's Inn, zijn we gaan lunchen. Daarna nog even wat boodschappen doen en nog naar het Visitor Center om te kijken hoe lang de trail was die we wilden maken. Hij bleek ong. 5 km lang te zijn en we konden hem in ong. 1 uur tijd lopen. We reden naar het beginpunt en begonnen aan de bovenkant bij Bryce Canyon om wat foto's te maken. Daarna gingen we naar beneden bij Sunrise Point de canyon in. De trail die we hebben gevolgd heette Queens Garden. Het was een super mooie trail door een deel van Bryce Canyon. Wij vonden het een goed idee dat we toch die trail zijn gaan lopen, want zo zie je toch meer van een canyon dan dat je van bovenaf staat te kijken.

We rustten regelmatig een beetje uit en er werden veel foto's genomen. Het was al meer naar het einde van de middag, dus het koelde af waardoor het dragelijk was om te lopen. Het eerste en tweede deel was wel te doen, maar toen we terug naar boven moesten werd het wel mee een klimtocht. Met een steil zigzaggend weggetje naar boven is niet niks! Koen en Daan waren al een stuk verder als mama, papa, Anouk en ik. Uiteindelijk is Anouk ons ook voor gegaan en stond ze al boven terwijl papa, mama en ik een beetje uit stonden te puffen.

Het lukte ons uiteindelijk om allemaal boven te komen. Toen iedereen er was, waren Koen, Daan en Anouk alweer helemaal op krachten en papa al vrij snel ook weer op krachten. Mama en ik hadden wat langer nodig om uit te puffen en onze krachten weer wat terug te krijgen.

Toen zijn we terug naar de tentjes te gaan om lekker bij te komen van deze drukke, maar leuke dag. Morgen is Koen jarig en doen we het lekker rustig aan, want we hebben waarschijnlijk allemaal spierpijn van 1 of allebei de activiteiten.