Dag 3: Waterpark CamelBeach

Na een lekker ontbijtje hebben we alle spullen in de auto geladen en was het tijd om verder te gaan. Vandaag staat Camelbeach op het programma: een waterpark in de buurt van Tannersville. Wauw! Een super groot terrein met allerlei waterglijbanen. We zetten de auto op de parkeerplaats en stappen samen met een groep gemakzuchtige Amerikanen in een busje dat ons naar de ingang brengt. Het was namelijk hooguit 3 minuten lopen. Maar, ja, je kunt je maar beter gelijk aanpassen. Eenmaal binnen snel in de zwemkleding geklommen en een plekje gezocht. Ze hebben hier geen veldjes waar je kunt zitten, alleen maar stoelen. De kinderen vlogen uit en Rick en ik hebben heerlijk op het terras om ons heen zitten kijken. Toen de kinderen even kwamen rusten, konden Rick en ik samen met de kabelbaan naar boven. Het gebied is namelijk in de winter skigebied. Tussen de middag een vette hap en snel weer verder. Er zijn hele groepen met kinderen hier die op Summercamp zijn. Een beter vermaak voor de dag kun je je volgens mij niet wensen.

Toen was ik ook aan de beurt. Samen met Koen ging ik een glijbaan af op een waterband waar je met 2 personen in kon. Deze was helemaal gesloten en donker, dus zag je niet waar je heen ging. Wel heel cool! Toen nog een keer, maar dan allebei onze eigen band. Nu moest ik van hem mee van een andere glijbaan, Viper genaamd. Ik huiverde al even en toen ik naar beneden gleed en per ongeluk mijn mond opende klokte het water binnen. Nooit meer, dacht ik! Daarna met beide jongens van een glijbaan af in een rond bootje en nog lekker dobberen met Daan in een stroompje. Marloes en Anouk waren ondertussen in een glijbaan geweest waar het aan het eind leek alsof je door het toilet werd gespoeld, super cool volgens hen! Rick is al weer een stuk gevorderd in zijn boek.

We hebben ons een dag lang heerlijk vermaakt.

Nu zitten we in ons hotelletje en hebben net 2 large pizza's gedeeld als avond eten. We kregen deze met ons zesjes niet eens op.

Morgen weer verder.......

Dag 2: Manhathan NY

Na een goede nacht slapen en een stevig ontbijt gingen we met het busje van het hotel naar de bushalte. Hier namen we de local bus naar Manhathan. Een leuke rit door de straatjes van Hasbrouck Heights, waar we gelijk een impressie kregen hoe de mensen hier wonen. Na ongeveer 3 kwartier kwamen we aan op het busstation op Timesquare.

Nu op zoek naar het metrostation en kaartjes kopen voor de ondergrondse. Zelfs hier staan ze 's morgens vroeg met het Metrokrantje bij de ingang om, wie dat wil, van nieuws te voorzien. Het logo is ook net als bij ons in Nederland. Daan kon het niet laten en besloot zo'n krantje te halen. Na het aanschaffen van 2 metrokaarten (je kan max met 4 personen reizen op 1 kaartje), op weg naar de juiste metro die ons naar een uitkijkpunt brengt waar wij het Vrijheidsbeeld konden bezichtigen. Thuis hadden we al een lijstje gemaakt met wat we in NY wilden gaan zien en nu gingen we de punten afwerken. De rit met de Metro ging snel en voor we het wisten stonden we aan de kade. Na het maken van de nodige kiekjes gingen we verder. In een parkje waar we doorheen liepen was een studentengroep aan het zingen, erg leuk om daar even naar te kijken. Ook was er een monument waar alle soldaten die gesneuveld waren in W.O.II te herdenken.

Op naar Ground Zero.

Het begon al warm te worden en we probeerde zoveel mogelijk aan de schaduwkant te blijven lopen. Na ongeveer 20 minuten wandelen kwamen we er aan. Op dit moment wordt er gebouwd op het Ground Zero terrein, dus er stonden veel bouwwerktuigen en hekken om het gebied heen. Verder was het wel heel indrukwekkend dat tussen al die andere hoge gebouwen (want dat zijn er echt heel veel), nog 2 enorme torens hebben gestaan. En want moet het angstaanjagend zijn geweest toen de Twin Towers gingen instorten.

Ondertussen was het al bijna middag geworden en de temperatuur begon al redelijk te stijgen. We besloten dus dat het tijd was voor een hapje en drankje in Central Park. Dus hop de metro weer in en uitstappen bij het juiste metrostation. Aan de rand van Central Park stond allerlei mensen die probeerde een fietstocht, een rit met paard en wagen aan je te slijten of een fiets aan je te verhuren. Ons doel was een hotdog kopen bij een kraampje in het park en dan lekker deze daar op te peuzelen onder het genot van mensen kijken. We vonden een lekker plekje in de schaduw en hebben het broodje met een wat spicy worstje opgegeten. Het is hier wel zoals je het ook op televisie ziet. Met een wandeling door het park kwamen we langs een honkbalveld, waar ook wat mannen met een balletje slaan bezig waren (met een softbal). Ook hier hebben we even van staan genieten. Toen verder om ook nog ergens een ijsje te scoren. Deze ook weer bij een wagentje gehaald en toen nog een stukje verder wandelen. Het begint ondertussen ook hier al behoorlijk druk te worden. Veel mensen bezoeken het park met hun kinderen, zodat deze kunnen spelen in de speelplaats. Erg leuk met fonteinen en klimtoestellen.

Het volgende wat we gingen bezoeken was Timesquare. Je zag de reclameborden al vanaf het park oplichten, dus we besloten hierheen te lopen in plaats van met de metro. Al lopend die kant op werd het steeds drukker, dit is echt waar de stad ' does not sleep '. Allerlei winkels links en rechts en een drukke weg waar de Yellowcab overheerst. We komen Elmo en Koekiemonster op straat tegen en Anouk, Koen en Marloes kunnen het niet laten om met deze jeugdidolen op de foto te gaan. Gelijk kwam er bij beide een Tip zakje tevoorschijn en werd er verwacht te doneren. Even later lopen we langs een M&M store waar 3 verdiepingen hoog allerlei artikelen te krijgen zijn. Iedereen kijkt zijn ogen uit. Toen kwamen we op Timesquare aan. Daar lekker gezeten op een trottoirrandje en daar genoten van alles wat we om ons heen zagen. Veel mensen stonden in de rij om een voordelig kaartje te bemachtigen voor een broadwayshow. Hier kun je wel een tijdje doorbrengen en mensen kijken. Na een tijdje door naar het laatste van ons lijstje: de Empirestate Building. Lopend via Broadway zagen we ineens het hoge gebouw staan. Ook deze werd net als de rest digitaal vastgelegd. Dit is ook een echte eyecatcher!

De meeste van ons hadden moeie voeten en we besloten dat het mooi was geweest voor vandaag. Dus met de metro terug naar het busstation en op de bus gestapt terug naar ons hotel.

We hebben veel gezien vandaag en morgen gaan we weer door naar ons volgende hotel. Het was een leuke gezellige dag.

Dag 1 – De grote dag!

Eindelijk is het zover. Vandaag is onze reis naar de VS begonnen. Na een korte nacht slaap zijn we vroeg opgestaan. Om half 5 in de ochtend zaten we in de auto op weg naar Schiphol. De koffers afgezet bij vertrekhal 3 waarna Rick en Koen samen de auto geparkeerd hebben. Gelukkig werd onze reservering herkend.... Blijft soms toch spannend. Het inchecken is zeer voorspoedig gegaan, uiteraard hebben we via internet al ingecheckt en de boardingpassen geprint. We waren snel door de douane heen en hadden daarom tijd om nog een ontbijtje te eten, om vervolgens rustig naar de gate te lopen om door de security check te gaan. En hier begint het.... Omdat de scholen nog geen vakantie hebben, neem je dus gewoon je etui mee. Gevolg, uit de rij, rugzak open en maar verklaren wat je van plan bent met een schaar of passer. Deze zijn we dus kwijt en zullen voor het nieuwe schooljaar opnieuw aangeschaft moeten worden. Wat ook voor een korte vertraging zorgt, is dat je met 6 personen slechts 4 stuks bagage hebt. Na uitgelegd te hebben dat we een gezin zijn, was dit geen probleem. De vlucht naar Londen was prima. Geen vertraging, een drankje en een hapje. Snel eten en drinken, want de landing werd al snel ingezet. Op Londen via de transferroute verder op pad. De passer en de schaar waren al achter gebleven in Amsterdam, dus hier kon het niet meer aan liggen, maar bij Koen gingen de alarmbellen gelijk weer af. Dat werd fouilleren. Omdat hij 16 is hoeven de ouders hier geen toestemming voor te geven. Gelukkig bleek er niets aan de hand te zijn. Dus nog even wachten op de volgende vlucht. We hadden 2,5 uur de tijd, geen enkel probleem, dit was eigenlijk zo om. Het leuke van het reizen met een groot gezin zijn de verschillende reacties die we krijgen. Variërend van 'Wow', 'Where is the mama!, Good Job!', etc. Van de incheckbalie tot aan de douanebeambte in New York. Bij het boarden van de vlucht naar New York snelde Anouk vooruit naar het vliegtuig, van de roltrap af, via de slurf naar het vliegtuig, een 747. Bij het vliegtuig stond ze al op ons te wachten. Ook deze vlucht verliep voorspoedig. Vooral een eigen tv scherm was erg interessant. We landden een half uur eerder dan van te voren gepland was. Een uur later waren we door de douane heen, hadden we onze koffers en stonden we bij het autoverhuurbedrijf. Om hier te komen moesten met een trein reizen. Dat weet je niet, maar even navragen en we werden de juiste richting op gestuurd. Wat opvalt, is dat de mensen hier behulpzaam en vriendelijk zijn. Het was lachen met de mevrouw van het autoverhuurbedrijf over de drinkfonteinen die zij daar hebben. Anouk had de hik en wilde een slokje water, maar hoe werken die fonteintjes. Uiteindelijk is het gelukt en Anouk had niet meer de hik. Nadat alles geregeld was gingen we op weg met een Chrysler Voyager, met alles erop en eraan. Dvd scherm in het plafond, captain chairs, achteruitrij camera, etc. Hierna kregen we eigenlijk het eerste oponthoud. We moesten door New York heen, langs veel wegwerkzaamheden en veel files. Deze rit van 35 minuten werd een rit van 1,5 uur. Gelukkig zijn we op de plaats van bestemming aangekomen en hebben direct ingecheckt in het hotel. Die arme jongen aan de balie, hij is nog in opleiding en dan komt er een heel gezin aan. Uiteraard werd er hulp geboden door zijn collega's en nadat we kamers naast elkaar kregen (dit was eerst niet het geval) konden we wat gaan drinken. Dit werd uiteindelijk gelijk ons avondeten. Naast het hotel is er een Mc Donalds. Dus de eerste Amerikaanse cultuur hebben we gehad en kunnen deze van ons todo lijstje halen. Na de koffers op de hotelkamer te hebben gebracht zijn we naar de supermarkt geweest om wat shampoo, eten en drinken te kopen. En het is waar, de verpakkingen zijn inderdaad van andere afmetingen dan wat we gewend zijn. Wij zijn nu weer op de hotelkamer en we gaan allemaal richting ons bedje. We zijn nu zo'n 24 uur wakker en hebben al veel indrukken gehad. We hebben Manhattan al in de verte zien liggen en we zijn door de Bronx gereden.

Morgen staat New York city op het programma. Dus dat wordt vroeg opstaan. Al met al is het tot nu toe gezellig en hebben we het erg naar ons zin.

Wordt vervolgd....

Nog 7 nachtjes slapen

De klok tikt aardig door en nog maar een week te gaan.

Laughing

Het meetlint van de Gamma die aangeeft hoeveel nachtjes er nog resten is bijna aan zijn eind. Nog maar heel even wachten. Bij de meeste beginnen de kriebels in hun buik al aardig te overheersen.

Morgen hebben Koen, Daan en Marloes hun laatste toets en begint hun vakantie al. Ondertussen zijn alle benodigde papieren uitgeprint en zijn de vouchers voor de hotels en autohuur ook in ons bezit. Bijna alles is er klaar voor. De koffers nu alleen vullen met de benodigde kleding voor de komende tijd en zondag alle beestjes naar hun logeeradres brengen.

Anouk heeft vanavond bepaald dat zij in ieder geval bij het raampje wil zitten in het vliegtuig, Marloes ook. Daan wil vanwege zijn lange stelten toch maar liever aan het gangpad zitten. Het is te hopen dat die wensen allemaal kunnen worden ingewilligd bij het inchecken. Ik hoop dat de vlucht niet helemaal vol is en dat er plekken overblijven, zodat we ruim kunnen zitten.

Nog 7 nachtjes slapen.........

Daan voor de vakantie (can not wait :P)

Ik kan echt niet wachten totdat we op vakantie gaan. Ik heb de laatste paar nachten alleen maar dromenover Amerika gehad (not funny). Heb je een droom dat je op het vliegveld staat, word je wakker ><. Ik heb er gewoon superveel zin in en kan niet wachten totdat we op we op vakantie gaan.

Dit bericht is geschreven op 12-6-11. (can notwait!!!!!)

Laughing

De reis voorbereiden

Na onze zomervakantie in Spanje vorig jaar besloten we het dit jaar anders te gaan doen. Een vakantie verder weg waarin we veel verschillende dingenwillen gaan zien en beleven.

Vanaf begin september veel reisgidsen door gebladerd en nadenken naar welk deel van Amerika we zouden gaan. Dat we eerst aan de oostkant zouden beginnen stond al vast, maar zouden we daar blijven of gingen we een oversteek maken naar de westkant?

Al snel besloten dat de Westkant van de USA deel moest uitmaken van onze reis en na goede adviezen van anderen besloten we dat we de oversteek van oost naar west met het vliegtuig zouden doen en niet met de auto. Zo hielden we meer tijd over om datgene te zien wat we wilden.

In Oktober het eerste deel van de vliegtickets vast geboekt, want de prijzen begonnen al te stijgen. Eind december hadden we de grote lijn van de route bepaald en vast de tussenvlucht, wat hotelletjes in New York, Washington, Los Angeles, Las Vegas en San Francisco geregeld en een auto in oost en west.

Tegenover de grote steden moest ook natuur staan en iedereen dacht na over wat hij/zij graag wilden zien. Anouk was vast beraden, in een boek had ze de Seqouia's gezien en die mochten we van haar niet overslaan. Er werd zelfs een spreekbeurt op school aan gewijd. Seqouia NP maakte dus vanaf dat moment onderdeel uit van onze route. Koen wil graag alle fastfoodketens in de USA uitproberen, die komt dus overal wel aan zijn trekken. De Grand Canyon, Monument Valley, the Joshua Tree en een stukje Route 66 mochten ook niet ontbreken. Zo kreeg alles steeds meer vorm. Bryce Canyon, Zion NP en Yosemite werden er ook aan toegevoegd en de rit was compleet.

In de natuur moest worden gekampeerd, dus op zoek naar 3 kleine lichtgewicht tentjes en slaapzakken zodat we niet boven de toegestane kilo's in het vliegtuig uitkomen.

Omdat het leeft in huis heeft Rick een kaart van Amerika laten drukken en die hebben we bevestigd op zachtboard. Deze werd opgehangen en zo kan iedereen zien waar we heen gaan.

Campings gezocht in de National Parken en toch alvast maar geboekt om te voorkomen dat er geen plekje meer was als we aankomen en we dus niet om 8.00 uur ‘smorgens voor de deur hoeven te staan. Veel campings hanteren first come, first served.

Vakantie Amerika 2011

Dit is 'm dan,onze reislog!

Viadeze weblog kun je de vakantie met ons meebeleven. We zullen regelmatig verhalen en foto's hier op plaatsen, en via de kaartkun je zienwaarwezijn geweest en waar we nog naar toe gaan!

Wil je een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of nieuwe foto's op deze site staan, laat dan jee-mail adres achter in de rechter kolom.

Wezouden het ook erg leuk vinden als je af en toe eens een berichtje achter laat!

Groetjes,

Rick, Liza, Koen, Daan, Marloes en Anouk