Dag 26 : San Francisco – Londen – Amsterdam

Vandaag is de terugreis begonnen. We zijn rustig opgestaan en hebben uitgebreid ontbeten in het restaurant bij het hotel. Ei met bacon, toast en vers fruit. De koffers waren snel gepakt. Omdat we een gedeelte hebben achtergelaten, hebben we nog 3 koffers over. Met de shuttle waren we snel op het vliegveld. Helaas konden we nog niet de koffers afgeven. Nadat we iets gedronken hadden, konden we de koffers afgeven en door de security. Het was niet druk, dus we waren er snel doorheen. Na een pizza te hebben gegeten, zitten we nu bij de gate te wachten. Over ongeveer een uur mogen we het vliegtuig in. Helaas zit deze reis er bijna op. Erg jammer, want iedereen zou nog wel langer willen blijven.

Dag 25 : San Francisco

Na het ontbijt vanmorgen zijn we op pad gegaan. Met het busje van het hotel naar het vliegveld en vanuit daar naar het centrum van San Francisco met de metro. Toen we het metrostation uitkwamen konden we gelijk in de rij voor kaartjes voor de cablecar. Het idee was om met de Cable car naar Fishermans warf te gaan en daar ons te melden bij het fietsverhuurbedrijf om een tour te maken langs de kuststrook en over de Goldengate Bridge. De rij voor de kaartjes was al lang, maar om op dat treintje mee te kunnen die sloeg alles. We besloten te gaan lopen en de kaartjes voor de terugweg te bewaren. Deze wandeling was weer goed voor onze beenspieren. De heuvels zijn behoorlijk steil en het was dus een aardige klim. Maar... we waren op tijd voor de fietstour. Samen met een gids en 3 dames uit Zwitserland gingen we op pad. We gingen langs de kustlijn een aantal dingen bekijken en er stond een behoorlijk windje. Volgens de gids was het vandaag redelijk rustig qua wind, normaal waaide het veel harder. Hopelijk geen zij of tegenwind op de brug.... We moesten een aardig heuveltje op en toen de brug op, gelukkig wind in onze rug! Wat een drukte! Er zijn veel mensen die de Goldengate Bridge wandelend, fietsend of per auto over gaan. Eenmaal aan het eind toch nog even een aardige zijbries toen we de bocht om gingen, daarna hoefde we bijna niet meer te trappen naar Sausalito. Met regelmaat onze remmen inhoudend kwamen we het plaatsje binnen en gingen we naar de pier om met de Ferry weer terug te keren naar het startpunt. Samen met veel andere fietsers deelde we de boot terug en het duurde even voordat we de boot weer af waren. Nadat we de fietsen weer hadden ingeleverd zijn we gaan eten, hier konden we fijn even uitrusten. Toen we weer buiten kwamen was de temperatuur al aardig gedaald, tijd om terug te gaan dus. We liepen naar het opstappunt voor de cablecars en helaas..... hier stond weer een aardige rij. Die lui werken niet echt door, het duurt een eeuwigheid voordat ze een treintje vullen en wij maar wachten in de kou. Na een goede 3 kwartier tot een uur konden we eindelijk instappen, het was best de moeite waard. Toen weer met de metro en het shuttle busje terug. We hebben in de lobby alvast ingecheckt voor morgen en nu relaxen we nog even. Morgen weer terug naar het koude kikkerlandje.

Dag 24 : Yosemite NP – San Francisco

Vandaag eindigt het kampeergedeelte van onze vakantie. We hebben met de Host op de kampeerplaats afgesproken dat we de tentjes ,luchtbedden en nog wat ander klein spul bij hun achterlaten. Vrijwilligers en Rangers kunnen het gebruiken en wij hoeven het niet meer mee terug te vervoeren. We reden al bochten draaiend weer de bergen af en wederom veranderde de bossen in grasvlaktes. Onderweg nog een mooi meer en leuke stadjes tegen gekomen en eenmaal in San Francisco aangekomen ons hotel opgezocht. Het wereld wijde web werd weer bezocht en mail kon worden gecheckt, maar ook de weblog bijgewerkt. Tijdens ons bezoek gisteren in Yosemite hoorden we van een aantal toeristen die vermist waren. Op de trail die we liepen waren we ook televisieploegen tegengekomen. Het blijkt dat deze 3 mensen bij de Vernall Fall te water zijn geraakt (daar waar wij dus ook hebben gelopen). Het water was erg ruw, er stond een behoorlijke stroming, dus de kans dat deze mensen het hebben overleefd is erg klein. We zagen ook een stukje in het AD staan hierover.

Toen was het tijd om onze auto in te leveren. Omdat er een gratis shuttlebusje naar het vliegveld gaat en we makkelijk met het openbaar vervoer richting het centrum kunnen, hadden we van te voren besloten dat we de auto hier niet meer nodig hadden. Het voelt wel weer als ‘nog een stukje afsluiten' van deze trip. Daarna lekker wat gegeten en nu op de kamer lekker even relaxen. Morgen de stad in.

Dag 23 : Yosemite NP

Vandaag is Daan jarig! Vanmorgen feliciteerden we hem en na het ontbijt zongen we voor hem. Daarna gingen we op weg naar het visitor center om daar met een bus naar het beginpunt van de trail te gaan die we zouden lopen. We gingen richting Vernal Falls, een waterval niet ver van het beginpunt. De waterval zelf was 2.4 km van het beginpunt en een brug waarop je zo naar de waterval kon kijken was 1.3 km van het beginpunt af. We besloten om sowieso naar de brug te gaan en daarna te kijken of we nog verder gingen of gewoon een aantal personen doorgingen.

Het begon vlak, maar het werd steeds steiler. Hierdoor werd de klim steeds moeilijker. Het werd dus ook een stuk moeilijker om omhoog te gaan. Koen en Daan liepen voorop en papa, mama, Anouk en ik bleven een beetje achter. Papa en ik bleven soms staan om een foto te maken. Na een tijdje zagen we mama en Anouk zitten op een steen uit te rusten. We dachten dat we al voorbij de brug waren en dat we nu al richting de top gingen, maar dat bleek uiteindelijk niet zo.

We kwamen bij de brug aan en namen foto's en rustten wat uit. Papa was de enige die nog verder naar boven wilden, maar de anderen hadden daar geen puf meer voor. Dus gingen we weer terug. Dit was bergafwaarts, dus wat makkelijker. Na weer een half uur tot uur kwamen we weer beneden. Daar stapten we op de bus om wat te eten en om naar een T-shirt voor Daan te kijken. Uiteindelijk hadden we een leuk shirt gevonden voor Daan en papa had ook een leuk shirt voor zichzelf gevonden. Anouk en ik hadden ook nog wat souvenirtjes gekocht en we gingen naar de supermarkt om wat hout te kopen en nog wat chipjes voor vanavond.

Bij de tent nog wat kaartjes geschreven en nog wat potjes kaarten. Daarna was het al weer tijd om het vuur aan te maken voor het avondeten. Daan had veel starter op de kolen gegooid en toen hij een lucifer erin gooide, kwam er een enorme vlam. Deze moest lager worden om te barbecueën.

Zo direct eten en dan nog 's avonds aan de tafel met het lichtje zitten. Dan slapen en morgen naar San Fransisco.

Dag 22 : Seqouia NP - Yosemite NP

Vandaagwas het een reisdag. Het was een paar uur rijden naar Yosemite National Park. Onderweg gingen we nog even boodschappen doen bij de Walmart. De boodschappen waren gehaald en we gingen weer op weg naar de camping. Yosemite National Park ligt vooral een beetje tussen de bergen, dus om daar te komen moesten we door de bergen. Na een kort stukje reden we Yosemite National Park in. We moesten bijna het hele park door om bij onze plek te komen. Oftewel van zuid naar noord. Omdat de bergweggetjes zoveel bochten maken, en ik daar niet goed tegen kan, werd ik al snel misselijk en stopten we even langs de kant. Daar wisselden mama en ik van plek. Nu zat mama op de achterbank naast Anouk en ik naast papa op de bijrijderstoel. Dit ging al beter en ik nam voor de zekerheid nog een reispil in. Achterin zaten mama, Koen, Daan en Anouk een beetje te klieren. Mama zat met haar benen gestrekt op een koffer en Koen zat een beetje te knijpen in haar benen.

Eenmaal op de campingplek aangekomen, werd de beerbox ingeruimd en stond het eerste probleem alweer voor de deur. De koelbox was te hoog voor de beerbox dus dat werd een manier bedenken om hem erin te doen. Als we hem op zijn rug legden, kwam het water eruit. Maar toen bedacht mama dat we er een steen onder konden leggen en zo het water erin te laten.

Nu dit was gebeurd, konden de tentjes worden opgezet en toen dat klaar was werden de luchtbedden opgepompt, slaapzakken uitgerold en kussens op de goede plek gelegd. De tentjes waren klaar en het vuurtje kon aangestoken maken. Toen het vuur hoog genoeg was, was het tijd om de tortilla's te gaan braden.

Na het eten was het al vrij snel donker en er kon geen lamp opgehangen worden. Papa kwam met een goed idee. Hij pakte een aantal scheerlijnen van de tentjes en begon ze aan elkaar te knopen. Aan de lijn hing hij een lamp op en bond de uiteinden aan 2 bomen. Zo hadden we wat licht. Iedereen zat in trainingsbroek (en vest). We zijn er allemaal niet heel laat in gaan liggen om op tijd wakker te worden de volgende morgen.

Dag 21 : Bakersfield – Sequoia

Met het ontbijt hadden we weer ‘make your own wafels' , lekker! De auto ingepakt en daar gingen we weer, op naar de grote bomen!

Onderweg reden we langs velden waar Ja-knikkers olie uit de grond probeerde te halen en het landschap veranderde naar citrusvruchten plantages. Toen langzaam de bergen weer op. Met recht langzaam, want de ene U bocht na de andere kwam. En toen........ weer wegwerkzaamheden. We stonden in een lange file te wachten de berg op. Toen we hier eenmaal voorbij waren, reden we Giant Forest binnen. Al meer en meer zag je de oude woudreuzen vanaf de weg. Wat een bomen en dan te weten dat ze er al eeuwen staan! Toen naar Generaal Sherman, de grootste boom in het woud. Het is wel een trekpleister en de ene persoon na de ander wil met deze boom op de kiek, dus wij ook. Eigenlijk is Sherman minder groot dan verwacht en staan om hem heen heel wat concurrenten. Toen verder naar de camping, zo'n 5 Km verderop. We melden ons en gaan naar ons stekkie toe voor deze nacht. Wat een prachtige plek! We staan iets de berg op en aan de andere kant van de straat klinkt watergeweld van een beekje dat hier stroomt. Prachtig met heel wat keien waar de beek omheen stroomt. Aan het eind van de middag stoken de mannen een vuurtje voor de barbecue en ondertussen wandelen de hertjes in onze achtertuin. Een stuk of 5 komen hier grazen, zelfs een mannetje met een gewei. Na het eten is het tijd voor marshmallows boven het vuurtje en een spelletje kaarten voor Rick en Anouk. Ondertussen valt de schemer in en koelt het hier al een beetje af. Tijd om mezelf op te gaan warmen bij het vuurtje, gestookt met hout uit het woud. Morgen gaan we naar onze laatste kampeerplaats toe in Yosemite NP. Hopelijk is het net zo mooi als hier.

Dag 20 : Las Vegas - Bakersfield

Daar gingen we weer. Samen met onze koffers verlieten we vanmorgen het megahotel. Toch wilde we zelf nog even over de strip rijden. Het ziet er toch wel heel anders uit bij daglicht.

Vandaag stond een behoorlijke trip op het programma. Dus mooi in de auto tijd om het verhaal van gisteren te schrijven en alle foto's uit te zoeken die nog op de weblog moesten worden geplaatst. Het uitzicht was voornamelijk dor en kaal terrein, dus daar mis je niet veel aan. We moesten 2x afslaan op de route. Een keer na 231 Km en een keer na 201 Km. Dit waren geen records, de langste weg die we hebben moeten rijden was 254 Km.

Eenmaal in Bakersfield aangekomen konden Marloes en Anouk hun vertier gaan zoeken in het zwembad bij het hotel, Koen en Daan hielden zich bezig met hun digitale vrienden en wij zorgden er voor dat de koffers weer gevuld werden met schone kleding.

Vandaag geen foto's gemaakt voor het eerst. Morgen gaan we richting de 'grote' bomen!

Xx

Dag 19 : Zion NP - Las Vegas

Vanmorgen in een rap tempo alles gepakt en onderweg wat ontbeten. Nu op naar Las Vegas. Een route van weer aardig wat miles door de desert. Vanuit het niets zie je dan ineens midden in de woestijn een stad liggen met allerlei hoge gebouwen, daar is het! Ons hotel Circus Circus ligt aan het begin van The Strip (een lange weg waar allerlei hotels aan liggen). Het ziet er gigantisch uit, wat een enorm gebouw. Hier heeft Anouk 3 kwart jaar naar uitgekeken, het hotel met een pretpark binnenin. Eenmaal binnen zie je eerst alleen maar een enorme mensenmassa, het lijkt wel een mierennest. Waar zijn mijn boompjes en de natuur, de rust.....

Alvast checken we in en begeven ons dan naar het inpandige pretpark. We kopen kaartjes voor de kinderen en die kunnen zich nu even 2 uurtjes zonder ons vermaken. Even tijd voor een bakkie en dan opzoek naar onze koters. Die vermaken zich prima. Koen en Daan staan aan een machine met Guitarhero en Marloes en Anouk hebben al een aantal attracties uitgeprobeerd. We spreken om 14.00 uur af in de lobby en kunnen dan naar onze kamers. Lekker even douchen, daar waren we wel aan toe!

Nadat iedereen klaar is gaan we ons op de strip begeven. We hebben van mensen een tip gekregen om een buskaartje te kopen, hiermee kun je 24 uur de strip op en neer. Daan had uitgezocht waar het Hardrock café zat en daar gingen we. Gigantisch zoals alles er uit ziet! We hebben heerlijk weer eens een burger naar binnen zitten werken en ondertussen allerlei hebbedingetjes van artiesten bekeken en muziek geluisterd. Ondertussen was het al aardig gaan schemeren en toen we buiten kwamen was er al veel verlicht buiten. Het ene hotel is nog mooier en groter dan de ander. Straatartiesten zorgen voor vermaak en bij Bellagio bekijken we een gigantisch mooie show met fonteinen. Het water knalt er letterlijk uit. Toen op naar Caesars Palace, die moesten we ook van binnen zien. Hier is de film Hangover opgenomen en buiten herken je al het een en ander. Het is denk ik het grootste hotel dat aan de strip staat. Terug in het hotel gaat Rick nog even met Anouk het attractiepark in en ze komen nat terug. Hi hi, lekker in de Splash nog even goed nat geworden. Daarna kijken Rick en ik nog even of we een gokje kunnen wagen, maar we besluiten geen geld in die afschuwelijke apparaten te gooien.

Moe van weer een super leuke dag gaan we nu lekker slapen.