Dag 8 Cayuga State Park – Watertown

Vandaag een dag van veranderingen.

Vannacht was een nachtje van weinig slaap. Gisteren bij de garage hadden we al gezien dat er een regenfront met onweer onze kant op kwam. Nou dat hebben we geweten. Vanaf een uur of 1 's nachts begon het met regen en tussen 3 en 5 uur kwamen er onweersbuien over. Uiteindelijk betekende dat, dat Daan bij ons in de slaapcabine belandde (hij lag al die tijd in de voortent omdat 5 luchtbedden naast elkaar net niet paste). Het tentdoek bij de voortent begon lichte lekkage te vertonen en stond een klein beetje water in de voortent. Dus alles verplaatst naar de slaapcabine (behalve het luchtbed) en lekker knus met z'n vijven op 4 luchtbedden. Na een behoorlijke knal was ook Anouk wakker en daarna was het bij verschillende flitsen tellen hoever het onweer bij ons vandaan was. Marloes heeft heerlijk door alles heen geslapen.

's Morgens scheen het zonnetje en hebben we de tent gelukkig kunnen laten drogen en daarna inpakken. Na het ontbijt gingen we weer op pad. Toch waren we niet helemaal gerust op de weersvoorspelling. Na een kwartiertje besloten we bij een grote parkeerplaats met eetgelegenheden en Wi-fi te kijken hoe het weer er vandaag en morgen uit zou gaan zien. We zagen het niet zitten om weer zo'n nachtje te moeten doorstaan. Na te hebben gezien dat er vandaag nog een hoop regen zou vallen, besloten we de camping van vannacht te ruilen voor een motel ergens in de buurt. Na vannacht moet het allemaal weer beter worden.

Rond half 3 waren we bij het motel en hebben heerlijk gedoucht en leek het ons een geschikt moment om met de vuile was naar de wasserette te gaan. Zitten de koffers tenminste weer vol met schone kleding.

Het verblijf in dit motel wordt door ons allemaal als heerlijk ervaren, zeker als we naar buiten kijken en het constant zien regenen. Op televisie was net te zien dat er een Tornado-waarschuwing was afgegeven bij Cayuga, maar goed dat we er niet een dagje langer zaten!

Morgen hopen we weer op zon!

Dag 7 Stony Brook State Park – Watkins Glenn – Cayuga State Park

Deze dag begon met een heerlijk ontbijt aan het krabbelende beekje naast onze kampeerplaats. Iedereen heeft lekker geslapen en we maken allemaal een lunchpakketje klaar. Deze dag gaan we naar Watkins Glenn State Park. Nadat we de tent hebben afgebroken en alles in de auto hebben gezet gaan we nog even een korte wandeling maken in het park. Hierna gaan we op weg. Na een paar meter gereden te hebben gaat er een signaal af in de auto en gaat er een lampje branden, te weinig lucht in de banden, welke band, dat wordt niet aangegeven. Op naar een benzinepomp om wat lucht in de banden te pompen. Na uitgevonden te hebben hoe dit werkt, en de benodigde kwartjes in de automaat gestopt, pompen we de banden op. En wat gebeurt er, het lampje blijft branden en het lijkt erop dat de rechterachterband wat lucht heeft laten ontsnappen. Gelukkig hebben we bij het verhuurbedrijf een extra verzekering afgesloten voor pechhulp, we twijfelden eerst, maar nu wel blij dat we dit gedaan hebben. Dus het verhuurbedrijf bellen, na ongeveer een kwartier was alles geregeld en wij hebben een adres gekregen op onze route naar Watkins Glenn State Park van een bandenservice bedrijf waar we onze band konden laten controleren. Als we het niet zouden redden met de band, dan moesten we bellen en zouden we een reserveband krijgen, die zit namelijk niet bij deze auto's. Gelukkig hebben we het gered en na meer dan een uur gewacht te hebben, kregen we de auto weer mee. Ze konden niet direct iets vinden, maar ze hebben een nieuwe sensor in de band gedaan en daarmee zou het opgelost moeten zijn en het lampje zou vanzelf weer uitgaan. En dat gebeurde ook, de band is nog hard en het lampje uit. Op naar Watkins Glenn State Park. Daar aangekomen, dat met de band heeft ervoor gezorgd dat we 2 uur later aankwamen dan gepland, hebben eerst onze lunchpakketjes gegeten en zijn daarna het park in gegaan. Echt een fantastisch mooi park is dit. Met meer dan 800 treden en 8 niveau's loop je langs een rivier de berg op, dit is de Gorges Trail. Hierbij loop je onder watervallen door, via bruggetjes over rivier en langs schitterende bergwanden naar boven. De afstand was niet er groot, maar het was een hele klim. Na ongeveer 3 kwartier waren we boven waar we een koel drankje genomen hebben, even uitgerust en daarna via een andere route, de Indian Trail, teruggelopen. Bij de auto aangekomen hebben we de navigatie ingesteld op de volgende camping. Daar aangekomen hebben we de tent opgezet. Deze stond zo, we worden er al aardig bedreven in ondertussen. Een paar boodschapjes gedaan en bij de Pizzahut een pizza gegeten. Wat waren deze groot zeg, we hadden allemaal een eigen medium size pizza, maar niemand kreeg deze op. Volgende keer met meerdere personen een pizza bestellen en deze gezamenlijk opeten. Dat doen de meeste mensen daar. Eenmaal weer terug op de camping nog even een spelletje kaarten gedaan en daarna lekker na bed........

Dag 6 Niagara Falls – Letchworth State Park - Stony Brook State Park

Eerst de tent weer ingepakt, daarna ontbeten en we gingen weer on the road, op weg naar Letch Worth State Park. Dit gebied wordt de Grand Canyon of the East genoemd, dus we zijn benieuwd. Voor Marloes hadden we die morgen nog even reistabletjes gehaald en dat was maar goed ook. Via een 'alternatieve' route vol met weggetjes die omhoog en omlaag gingen kwamen we bij de ingang van het park. Veel bochtjes volgden daarna en dat werd Marloes toch te veel (ondanks de tabletjes). Rick en zij ruilden van plek in de auto en wij vervolgden de route naar de watervallen. Onderweg stopten we nog even bij een uitkijkpunt, maar de beauty van de Grand Canyon konden we hier niet terug vinden. We hebben een stukje gewandeld over de route langs de upper en middle falls en zijn toen hebben we onze reis voortgezet naar onze volgende slaapplaats, Stony Brook State Park.

We komen aan in een mooi bos en we hebben een kampeerplek aan het water. Een super mooi en grote plek! Anouk, Marloes en Daan zakken gelijk het heuveltje af naar het riviertje en beginnen gelijk steentje te werpen. We zetten de tent op en genieten ‘savonds van een barbecue en een houtvuurtje. Daarna nog wat potjes pesten en dan lekker slapen.

Dag 5 Niagara Falls

De meeste van ons hebben best lekker geslapen en na het ontbijt gaan we richting de watervallen. We parkeren de auto en wandelen richting het visitor center. We moeten hier doorheen om naar de ticketverkoop van Maid of the Mist te komen. Dit is een boottochtje langs de watervallen. Er waren net 2 touringbussen gestopt, dus we waren zeker niet de enige die interesse hadden in dit tochtje. Na de tickets in ontvangst te hebben genomen begaven we ons richting de boot, ondertussen kon je al een glimp van dit natuurgeweld opvangen. Onderweg naar de boot werden poncho's uitgereikt, one size fits all, dus lekker ruim. In pocho stapten we het bootje op en zochten een plekje aan de railing, op het beneneden deck was nog plek. Daar gingen we.....

Vlak bij de eerste waterval voelde je het geweld en werd meteen duidelijk waarom de poncho's nodig waren. Lachend ondergingen we het, wat een leuke ervaring is dit. We maken foto's en video zonder enig idee te hebben wat daar op komt te staan. Je ziet namelijk helemaal niets door dat opspattende water. De waterdichte camera hebben we dus niet voor niets aangeschaft. Ondertussen voel je het water via allerlei routes langs je lijf omlaag lopen. Geeft niets het is al warm, dus we zullen straks wel snel weer opgedroogd zijn. Bij de Horseshoe Fall zie je wederom de schoonheid van de waterval en voel je de wind die het geweld produceert. Langs deze waterval valt per seconde zo'n 2,5 miljoen liter water naar beneden. Weer van de boot af beklimmen we via een trap een weggetje naar een van de watervallen toe. Wat een wind en wat een water! Het is lastig nog iets te kunnen zien. Rick redt het samen met Daan en Marloes om boven te komen, Anouk ziet echt geen hand voor ogen meer, dus Liza gaat met haar weer richting beneden.

Je kunt een leuke wandeling langs de watervallen maken, dus we lopen tot aan de horseshoe fall en genieten daar van het mooie uitzicht. Het begint ondertussen al aardig warm te worden, dus we besluiten terug naar het visitor center te gaan en verkoelen ons daar met een koud drankje. Daarna even een aantal van ons de dichte schoenen omruilen voor slippers en dan op naar de Rainbow bridge die toegang geeft tot Canada. We stappen de brug over en aan het einde van de brug ontvangen we bij de douane een stempel van Canada in ons paspoort. Rick heeft vanuit zijn 2020 tijd nog wat Canadese dollars bewaard dus daar gaan we een ijsje van eten. Het uitzicht aan de Canadese kant op de watervallen is prachtig, beter dan aan Amerikaanse kant. We eten ons ijsje op in de schaduw van een boom in het park bij de Falls. Heerlijk! Ook nemen we even tijd voor een kleine nap.

Eigenlijk is iedereen het al best zat, het is ondertussen al een tijdje flink boven de 30 graden en we besluiten nog even naar het uitzicht op de Horseshoe Fall te lopen en daarna terug te gaan naar de states. Eerst kost het je $0,50 om Canada uit te komen en dan aan het eind van de brug weer door de douane aan Amerikaanse zijde. Toen naar de auto en op naar de camping. De lichtshow laten we voor wat ie is, het is tijd voor ontspanning in het zwembad en een verfrissende douche.

Straks weer lekker slapen en morgen weer op pad.

Dag 4 Cleveland – Niagara Falls

Vandaag weer een reisdag voor de boeg. Alle spullen hebben we verzameld en na het ontbijt vertrekken we in de richting van de bekende watervallen.

Halverwege maken we een stop bij de Walmart om alvast wat attributen in te slaan voor het kamperen. De tent, luchtbedden en slaapzakken hebben we in de koffer mee genomen, de rest (zoals een koelbox) moet nog worden aangeschaft. De Walmart in Erie blijkt niet alles in huis te hebben wat we zoeken, dus we nemen een aantal dingen mee en lunchen alvast. Bij de camping in de buurt is ook een Walmart, dus we gaan daar proberen om het missende aan te vullen.

In de buurt van Buffalo zien we een donkere lucht hangen en de weersvoorspelling voor de avond was Thunderstorms, als het maar droog is als we de tent op moeten zetten....

Bij de camping aangekomen, regent het inderdaad, dus we checken in en gaan daarna op zoek naar de Walmart. Gevonden, maar ook hier niet de koelbox die we zoeken. Dus nog maar een superstore verder, maar ook hier niet. Terug naar de Walmart en maar genoegen nemen met de enige die er nog stond. Hij is groot genoeg, dus het moet maar. We besluiten alvast te dineren bij Dennys, zodat we daarna niet meer weg hoeven. Ondertussen is het even droog en voor het weer begint te regenen hebben we alles gereed. Daarna nog een potje kaarten in de voortent en dan de luikje dicht.

Welterusten xxx

Dag 3 Pretpark gezocht voor watjes!

Vanmorgen ons weer vol gestopt met een ontbijtje, even geskyped met Koen en toen in de auto richting Cedar Point. Dit is een pretpark vol achtbanen op een uurtje rijden afstand.

Nou dat uurtje werd iets langer. Zo'n 20 km voor het pretpark kwamen we al in de file terecht, we waren niet de enige die plannen hadden gemaakt die kant op. Dit samen met wat Road work kwamen we iets later aan op de plaats van bestemming.

De auto op de parkeerplaats gezet en richting de ingang. Een park zo groot als de efteling, maar dan met heel veel achtbanen. De Python is echt een eitje bij wat ze hier allemaal hebben.

Vanwege de drukte ook lange wachtrijen, dus voor een eerste atractie maar gewoon achteraan gesloten bij een achtbaan die wel ardig leek om mee te beginnen. Niet over de kop, dus kom maar op! Nou dat ging vet hard! Stuiterend zaten we het bakje en de meeste van ons waren weer blij dat het voorbij was. Toen maar besloten om achteraan in het park te beginnen, omdat de wachtrijen bij sommige banen al wel 2 uur was. Marloes en Anouk waagde zich in een waterbaan, terwijl Rick, Daan en Liza zich aan de kant verbaasden over het feit dat de bankjes wel heel veel gewicht kunnen hebben in dit park. Er zat een stel, samen zeker meer dan 300 kg, op een bankje dat helemaal doorboog toen zij hierop plaatsnamen.

Het gehalte grote konten is hier trouwens wel redelijk groot.

Om ons heen kijken realiseerde we ons dat wij (behalve Anouk) toch best watjes zijn. De meeste achtbanen zijn zo hoog, dat geen van ons zich er in wil wagen. Dan vertoond Rick stoer gedrag en beloofd Anouk samen met haar in een atractie te gaan waarbij je in een rij met stoeltjes om een paal heen naar boven wordt afgeschoten. Wonder boven wondervind hij het nog leuk ook, net als Marloes en Anouk. Daarna toch nog in een achtbaan geweest en de jongste 2 dames in een super stoere.

Rond half 7 besluiten we dat het mooi is geweest en rijden terug richting motel, waarna we ook nog snel een hapje hebben gegeten. Nu nog even relaxen achter de TV en straks weer lekker de luikjes dicht.

xxx

Dag 2 Daan Jarig en Op naar Cleveland

Na een lekker nachtje slapen zaten we rond 8 uur aan het ontbijt. Toast met scrambled eggs en make your own waffels smaakten prima en toen uitchecken en op weg. Verder natuurlijk Daan allemaal even omhelst en gefeliciteerd.

Het autoritje verliep gesmeerd en iets meer dan een uurtje later zette we de auto op de parkeerplaats vlak bij de 'Rock and Roll Hall of Fame'. Buiten stonden al allemaal gitaren waar we net als vele anderen mee op de foto zijn gegaan.

Een erg leuk en verrassend museum als je van muziek houdt. Allerlei attributen (zoals gitaren, kleding en handgeschreven songteksten) van diverse artiesten staan hier tentoon gespreid en over 6 verdiepingen kijk je je ogen uit. Elvis, Simon and Garfunkel, Pink Floyd, ze zijn er allemaal.

Na een aantal uren hier zoet te zijn geweest zijn we gaan lopen op zoek naar het Hard Rock Cafe, want daar zouden we gaan eten. Het was een aardige wandeling waarbij we door het centrum Cleveland liepen. Niet echt een mooie stad, behoorlijk grauw en grijs en weinig uitstraling.

Heerlijk genoten van onze Angusburger en de serveerster met 'Cool' haar. Nog even een rondje langs alle dingen aan de muur en toen weer op pad richting de auto en het motel. Daar zitten we nu, en de meiden hebben net even genoten van het bijbehorende zwembad.

Morgen wordt het een dag met veel G-krachten, Cedar Point (een achtbanen pretpark) staat op het programma.

Welterusten!

Dag 1 Brussel – NewYork – Pittsburgh – Youngstown

Hoera! Eindelijk is het zo ver, we gaan weer onderweg. Om 05.15 uur hebben we Koen en de beestjes gedag geknuffeld en zijn we met z'n vijfjes in de auto gestapt richting Brussel.

Het ritje ging zonder oponthoud en rond 07.00 uur reden we de parkeergarage van het vliegveld Zaventem binnen. Het inchecken ging super snel en voor we het wisten waren we door de security. Anouk haar wens kwam uit, want haar alarm ging af en ze mocht worden gefouilleerd. Vlak voor de gate nog door de paspoortcontrole en voor we het wisten zaten we in het vliegtuig.

De vlucht liep gesmeerd en op tijd landde we op JFK airport. Toen daar weer door de security (heel handig als je een kaartje hebt om het proces te versnellen) en toen kwamen de koffers al voorbij op de bagageband. We konden ze weer inleveren in de zelfde hal bij een balie voor connected flights en wandelend gingen we naar de volgende terminal om met Delta door te vliegen naar Pittsburgh.

Deze hal, speciaal voor vluchten van Delta, was een chaos. Een lange rij voor de security en zeer druk hierna. Ondertussen was ook onze vlucht al verschoven van 16.00 naar 16.55 uur, wat later nog verschoof deze naar 17.20 en uiteindelijk konden we om ongeveer 18.00 uur boarden. Na ongeveer 3 kwartier taxiën gingen we toch nog de lucht in goddank. En uiteindelijk waren we rond 20.00 uur in Pittsburgh. Toen de koffers weer ophalen en de auto en nog een uurtje sturen naar Youngstown. Eindelijk waren we er, het was een lange dag.