Dag 10 op naar de Grand Canyon

Vandaag zijn we zoals gewoonlijk weer lekker vroeg opgestaan. Nadat we lekker hebben ontbeten zijn we de koffers gaan pakken en de auto gaan inladen. We gingen eerst nog even een pomp kopen want ja die hadden we nog niet. Eenmaal een pomp gekocht zijn we begonnen aan onze reis naar het mooie Grand Canyon. Op een gegeven moment gaf de navigatie aan 249km totdat we bij het volgende punt kwamen. Met nog ongeveer 70km kwamen we uit bij het historische route 66. Daar hebben we een paar leuke dingetjes gekocht en zijn daar gaan lunchen. Nadat we lekker hadden geluncht zijn we onze weg gaan vervolgen. We hebben toen ongeveer 30km op route 66 gereden. Uiteindelijk kwamen we weer bij de gewone snelweg uit. Toen we van de snelweg af waren kwamen we bij het National Park aan. Iedereen stond te wachten om een eenmalig kaartje te komen maar wij hebben een kaart die een jaar geldig is dat kwam voor ons goed uit. Op de camping aangekomen zijn we gaan inchecken en zijn naar onze plek gaan rijden. Het is een erg grote plek met veel stenen. We zijn lekker wat gaan drinken dan moeten de tentjes ook opgezet worden. En ja hoor, toen ging het regenen. In de auto wachtend tot de regen was afgelopen. Nadat het was gestopt met regenen, zijn we dan maar de tentjes op gaan zetten. Deze waren lekker makkelijk op te zetten dus dat ging lekker snel. Daarna de luchtbedden oppompen en de slaapzakken eruit halen. Toen alles klaar was gingen we naar de supermarkt en kijken waar we wat konden eten. We mochten niet onze haard gebruiken omdat het heel erg droog is nu. Daarna gingen we naar het visitor center toe waar we informatie hebben gekregen over de Grand Canyon. Na al die informatie zijn we naar de snel naar de Grand Canyon gaan kijken. Wauw, wat is dat mooi. Nu nog avondeten. We zijn uiteindelijk in een restaurantje wat gaan eten. We hebben na het eten de muggentent opgezet en zijn we wat gaan kaarten. We zitten nu lekker onder de muggentent en zijn we wat voor ons zelf aan het doen.

Wordt vervolgd!

Dag 9 - Joshua Tree National Park

Vandaag zijn we vertrokken vanuit Los Angeles naar Lake Havasu City waar we zullen overnachten. Gisteren nog even vlug een aantal dingen gekocht die we nodig hebben voor het kamperen. In de Walmart was er van alles te vinden. We hebben hoofdkussens, borden en bestek (plastic, dan hoeven we niet af te wassen), een koelbox (een grote op wieltjes), enz. enz. Alleen een pomp voor de luchtbedden hebben we nog niet. Maar dat komt nog wel. Na een heerlijke maaltijd in een restaurant tegenover het hotel zijn we gaan slapen. Vanmorgen vroeg na het ontbijt hebben we de auto ingeladen en zijn weggereden. Een must was een bezoek aan het Joshua Tree National Park. Dit vooral om deze bijzondere boom. Achteraf gezien is dit een zeer goede keus gebleken. Het is een zeer mooi park. We hebben met de auto in het park gereden en hebben een wandeling, dit noemen ze hier een trail, gemaakt. Echt fantastisch om zo door de natuur en in de woestijn te lopen.

Na het bezoek aan het park zijn we doorgereden naar het hotel. Dit is een rit van ongeveer 3 uur dwars door de woestijn heen, zonder tankstations, eettentjes, etc. Echt helemaal niets. Vooraf werd ons aangeraden om met genoeg brandstof deze rit te maken. Onderweg liep de temperatuur steeds verder op. Het was op een gegeven moment 38 graden. Dat is best warm.

Gelukkig zijn we in ons hotel aangekomen en maken wij ons op voor de dag van morgen, de rit naar de Grand Canyon.

Dag 8: LA en Hollywood

Vandaag stond Hollywood op het programma. Op tijd van het hotel weg gereden, maar voor we het wisten belandde we in de file op de Freeway. Die drukte hadden in de nacht ook al meegemaakt, maar die hadden we aan de 4th of July gekoppeld. Kennelijk is het hier altijd druk.

Daar waren we dan in Hollywood en nu op zoek naar de Walk of Fame. Voor we het eigenlijk wisten stonden we er al op. Over een heel gebied waren er op de voetpaden sterren met namen van bekende mensen. Verder was er eigenlijk niet veel aan te zien en al snel waren we het met elkaar eens, de letters Hollywood op die berg moesten op de kiek en dan verder naar Beverly Hills.

Het duurde even voor we een plek hadden gevonden waar we de foto konden maken zonder dat er elektriciteitskabels doorheen liepen. Maar we hebben hem!

Toen door Beverly Hills gereden en dit gebied was een stuk aantrekkelijker dan Hollywood. Nog een stuk daarna door Los Angeles gereden (zelfs een klein stukje route 66) en toen weer terug naar het hotel. Onderweg reden we langs een grote Walmart en besloten daar te stoppen om alvast de laatste spullen voor het kamperen aan te schaffen. Terug in het hotel gingen Marloes en Anouk nog even zwemmen terwijl Rick en ik zorgde dat we met koffers met schone kleren morgen weer op pad kunnen.

Dag 7: O'Hara Airport en aankomst LA

Daar zitten we weer, maar nu in Chicago. Over 3 uur gaat onze vlucht naar LA. We hadden in de vlucht hier naar toe upgradet stoelen, geweldig en geen dollar extra betaald. We hadden extra beenruimte en kregen een blikje drinken tijdens de vlucht.

We zijn in ieder geval al 1 tijdzone opgeschoten nog 2 te gaan. We zitten alvast bij de goede gate, zodat we het vliegtuig niet zullen missen. Onze koffers zijn al bijna in LA, zij wel. Als het allemaal goed loopt zijn we straks weer samen. Nu eerst het hotel maar bellen dat we laat gaan aankomen (11.00PM landen we) en het verhuurbedrijf van de auto.

To be continued......

Na een vlucht van bijna 4 uur zijn we eindelijk in LA. Na het verlaten van het vliegtuig op zoek naar onze koffers. Deze stonden in de hal al keurig op ons te wachten, dus konden we gelijk door naar het autoverhuurbedrijf. Ook hier verliep het als en trein en nu zijn we net op onze kamers van het hotel. Het is hier nu bijna 01.00AM, nog even wat drinken en dan lekker slapen. Morgen weer vroeg op om LA te zien bij daglicht.

Welterusten!

Dag 7: Washington Dulles Airport

Ons avontuur wordt echt een avontuur.

Vol goede moed reden we vanmorgeennaar het vliegveld. Rick en ik al wel een beetje met enige argwaan. Gisteren was het niet gelukt om online in te checken. Bij elke manier die we probeerde kregen we een pop-up dat we het op de airport moesten regelen, raar. Eerst de auto ingeleverd, dat ging goed. Toen met een transferbusje naar het vliegveld. Daar op zoek naar de balie van US Airways. Eenmaal gevonden en een dame achter een balie aangesproken, bevestigde zij ons gevoel. De vlucht die we geboekt hadden werd uitgevoerd door United Airlines en de vlucht van 14.15 uur die op onze reisbescheiden stond ging vandaag niet. Ze printe het een en ander uit en daarmee moesten we naar de balie van United. Daar in de rij en eenmaal aan de beurt bleek er in maart een wijziging te zijn geweest en ze hadden ons niet kunnen contacten. Vreemd, om dit soort dingen te voorkomen hadden we er juist voor gekozen om alles via het reisbureau te regelen. Maar goed, een hele aardige man achter de balie ging van alles proberen om ons toch nog op een vlucht te krijgen richting LA vandaag. Er gingen er 2, één om 12.30 uur rechtstreeks, maar deze was al vol en één om 16.00 uur, die heeft een tussenstop in Chicago. Er was plek op de 2e vlucht, dus daar werden we op geboekt. Verder werden we standby gezet op de 1e vlucht in het geval er toch stoelen over bleven. We moesten ons dan melden bij de Gate. Snel de koffers ingeleverd en op naar security, de vlucht ging namelijk al over 3 kwartier. Natuurlijk moesten er wat tassenbij de security voor de 2e keer door de scanner waardoor het allemaal niet sneller ging. Snel door naar de gate! Via een treintje kwamen we gehaast bij gate C19 aan, maar we waren te laat. Onze plaatsen waren vergeven, ze hadden ons al meerdere malen omgeroepen en we hadden nog wel zo ons best gedaan. Niet de rechtstreekse vlucht dus, vandaar tijd voor dit verhaal. Over anderhalf uur kunnen we boarden voor de vlucht naar Chigago en daareen paar uur later weer overstappen naar LA. Hopelijk gaat daar alles wel goed en blijven onze koffers op ons wachten in LA, deze gingen namelijk wel mee met de vroege vlucht.

To be continued...........

Dag 6 - Washington

Vandaag begon de dag rommelig, letterlijk. Om 5 uur 's nachts werd iedereen behalve Marloes en Anouk wakker van een hevige onweersbui. Elke paar seconden was er een flits en meteen een knal, maar wonder boven wonder bleven de meiden in dromenland.

Toen we echt wakker waren gingen Koen en Rick samen ontbijt halen bij een supermarkt in de buurt. Ze kwamen terug met lekkere croissantjes en andere broodjes. Rick had ook meteen zijn eerste grote Starbucks koffie gehaald voor bij het ontbijt, daar was hij wel aan toe. Nadat we lekker hadden ontbeten gingen we naar de eerste bestemming van de dag: het winkelcentrum. Zo'n groot winkelcentrum hadden we nog nooit gezien! Het had drie verdiepingen en elke verdieping had heel veel winkels, zeker 20 per verdieping.

Marloes en Anouk wisten een paar leuke oorbellen in te slaan bij de Claire's, waarna we even lekker gingen lunchen.

Hiervoor gingen we helemaal naar beneden, naar de begane grond. Hier heb je een hele grote ruimte met allemaal tafels en stoelen waar je aan kunt zitten. Je kunt zelf ook uitkiezen bij welk winkel tje wat te eten wilt halen; er waren net zoveel winkels voor eten als winkels op een verdieping. Het was lekker smikkelen en smullen in het winkelcentrum en nu op dit moment moesten we toch echt naar de tweede bestemming van de dag gaan: Washington D.C. zelf.

We gingen naar de stad met de metro, die er veel fatsoenlijker uitzag dan de metro in New York. We hadden een dagkaart voor iedereen voor de metro, dus we konden onbeperkt met de metro reizen vandaag. Toen we uit de metro kwamen gingen we meteen op zoek naar de fietsverhuur waar we voor vandaag een fietstour hadden geboekt. De fietstocht was een groot succes, we kregen een flesje water van de fietsverhuur, zodat we niet zouden uitdrogen. De begeleider die we hadden heette Neil. We hadden met de fietstour van alles gezien waaronder het Witte Huis en het Capitol en natuurlijk nog véél meer wat we in die drie uur gezien hebben. Bij elk gebouw wist Neil een heel verhaal te vertellen. Hij zei dat het drukker was dan normaal, maar dit komt natuurlijk doordat het morgen 4 juli is, oftewel: Onafhankelijkheidsdag.

Op weg terug naar het hotel, kwam er opeens een heel donkere lucht aan, dus wij gingen ondergronds richting de metro en opeens kwamen heel veel mensen ons achterna. Het was dus begonnen met regenen en niet zo'n beetje ook! Het kwam met bakken uit de hemel en de watervallen kwamen van de trap naar beneden; best een bijzonder gezicht als je zelf lekker droog staat. Ook gingen we op onze weg terug op zoek naar een KFC, maar helaas hebben we deze niet kunnen vinden. Nu hebben we gewoon lekker een salade gegeten en wachten we tot we morgen naar L.A. vliegen.

Wordt vervolgd...

This report is brought to you by Nulle & Intema Inc©.

Written by Koen Nulle, son of the president of Nulle & Intema Inc©.

Any questions or suggestions?

Contact us on 1-800-INVALID

Dag 5: Gettysburg en aankomst Washington D.C.

We zijn vanmorgen lekker vroeg opgestaan en hebben weer lekker ontbeten in het hotel. Er was weer een wafelmaker. Yay! Nadat we ontbeten hadden, hebben we onze tassen ingepakt en alles gecheckt. Anouk haar knuffels zijn dus ook mee. Nadat we hadden uitgecheckt, zijn we naar Gettysburg gaan rijden. Toen we daar aankwamen was het heel druk. Het is echt een toeristentrekpleister op dit moment vanwege independence day (Onafhankelijkheidsdag op 4 juli). Nadat we de auto geparkeerd hadden , gingen we een plattegrond halen. We opende de plattegrond en gingen kijken naar alles wat op het terrein stond waar de slag heeft plaats gevonden. Er stonden een aantal kanonnen en er stonden standbeelden van generalen uit de veldslag. Na het terrein gingen we naar een begraafplaats met allemaal stenen van militairen. Bij al die grafstenen waren allemaal vlaggetjes. Er waren ook allemaal vlaggetjes op een rij en er waren meerdere rijen met allemaal vlaggetjes. Al deze vlaggetjes stonden om een standbeeld heen die voor alle gesneuvelden stond. Er waren ook allemaal mensen in klederdracht. Wij denken dat deze mensen nu juist deze kleren dragen omdat het bijna independence day is. Nadat we door het parkje heen waren, zijn we een ijsje gaan eten. Toen we ons ijsje op hadden zijn we naar de auto gegaan en zijn we naar Washington D.C. gaan rijden. Het inchecken duurde een tijdje omdat het nu heel druk is in Washington. Toen we boodschapjes gingen doen, liepen we door een achterstands wijkje. In ons hotel kijk je uit op het Capitol en het Washington Monument. We gaan straks weer lekker slapen en gaan morgen weer verder.

To be continued...

Dag 4

Vanmorgen waren we al vroeg wakker. Nadat we allemaal aangekleed waren, was het tijd om te ontbijten. Vanuit de kamers een paar keer een gang door en dan kwam je in de ontbijtzaal uit. Achterin stond een lange tafel met van alles en nog wat, waaronder wafelijzers en beslag. We moesten even uitvogelen hoe we de wafels moesten maken, want we wisten niet waar het beslag stond. Nadat mama het uitgevogeld had, kon iedereen een lekkere wafel klaar maken. Met wat te drinken en nog een kleine donut of een broodje zat iedereen te eten, maar de wafels vulde zo erg dat iedereen al snel vol zat.

Vervolgens waren de spullen weer ingepakt en konden we alles in de auto laden om vervolgens op reis te gaan om de woonplaats van de Amish People te bekijken. Er kwam alleen een probleem toen we onderweg waren. Anouk was haar knuffel vergeten in het hotel. Er werd gebeld en van alles bedacht om te zorgen dat Anouk haar knuffel terug kreeg. Er kwam een oplossing uit die logisch leek. Wij zouden naar een UPS store gaan om daar te vragen of zij Anouk haar knuffel konden ophalen en dan de knuffel naar ons huis te sturen.

Voordat we dat allemaal gingen regelen, gingen we de wegen bekijken die het mogelijk maken om te zien hoe de Amish People leven. We kregen een kaart en daarop had een man die daar werkt een route gemarkeerd die we het beste konden rijden. Hij adviseerde ons ook om nog 10 minuten te wachten om dan een kleine video te bekijken over de Amish People. Dat hebben we gedaan en zijn daarna in de auto gestapt om het probleem van Anouk en haar knuffel op te lossen.

We reden richting een UPS store om te kijken of ze het konden regelen, maar dan moesten we naar een soort warenhuis van UPS om het daar te regelen. Maar om het op te kunnen halen moesten wij bij het hotel een brief ondertekenen om alles in orde te maken. Het hotel was weer 2 uur rijden en dan hooguit een half uur daar blijven en dan weer 2 uur rijden om terug te komen. Dit vonden we eigenlijk niet de moeite waard en spraken met Anouk af dat ze een nieuwe knuffel zou krijgen.

We liepen een aantal winkels in en vonden een leuke knuffel leeuw. Die hebben we meegenomen en omdat Anouk nog een leuke knuffelhond had gezien in de supermarkt, mocht ze die hebben als we, voordat we naar LA gaan, nog in die supermarkt zouden komen.

Nu konden we naar de Amish People gaan. We volgden de weggetjes die de man had gemarkeerd. Nadat we alle weggetjes hadden gehad en alles een beetje gezien hadden, besloten we dat we ook op een paar binnenweggetjes konden gaan rijden om nog meer te zien. Het is goed dat we dat gedaan hadden, want we kregen nog meer te zien. Vooral hoe ze aan het werk waren. De Amish People leven zoals mensen 100den jaren geleden leefden. Zij hebben bijvoorbeeld geen elektriciteit. Zij ploegen het land ook nog om met ezels of paarden en rijden met paard en wagen over de weg. We hebben echt goed kunnen zien hoe de mensen leven zoals het voor hun de gewoonste zaak van de wereld is.

Nadat dit alles was opgelost konden we eindelijk naar ons hotel gaan. We gingen inchecken en toen konden we naar onze kamers. De benedenvloer zag er een beetje onfris uit door het afval dat er in vuilniszakken gewoon op een hoop stond. Maar toen we bij onze kamers aankwamen, zag het er al een stuk beter uit. Nadat we het een beetje bekeken hadden en hadden ontdekt dat we een tussendeur hadden, gingen we naar de supermarkt om wat te eten en drinken te halen. Eenmaal in de supermarkt vond Anouk haar knuffelhond en hadden we wat te drinken meegenomen omdat we van die kant en klare maaltijden zagen waarvan we het de afgelopen dagen ook al hadden gegeten. Daarom besloten we om nog even verder te kijken en toen vonden we een steakhuis. Daar zijn we naar binnen gegaan om wat te eten. We kregen meteen een tafeltje en een menukaart. Daarna konden we wat drinken opgeven en even later wat te eten. We kregen wat salade vooraf en daarna allemaal een biefstuk, behalve Anouk want die had spareribs. We genoten allemaal van ons maaltje en zaten al snel vol. Daarna gingen we terug naar ons hotel om even bij te komen van alles.